Bitwa pod Goito

Bitwa pod Goito

wojna austriacko-piemoncka 1848–1849
Bitwa pod Goito
Czas	30 maja 1848
Miejsce	Goito, Mantua
Terytorium	Włochy
Wynik	zwycięstwo wojsk piemonckich
Strony konfliktu
Cesarstwo Austriackie   Piemont
Dowódcy
Joseph Radetzky Karol Albert
Siły
27 000 piechoty, 4 750 kawalerii, 52 działa 17 000 piechoty, 5 750 kawalerii, 56 dział
Straty
68 zabitych, 331 rannych, 223 zaginionych i jeńców 43 zabitych, 253 rannych
Położenie na mapie Włoch miejsce bitwy
45°14′49″N 10°40′29″E/45,246944 10,674722

Bitwa pod Goito – starcie zbrojne, które miało miejsce 30 maja 1848 r. w trakcie wojny austriacko-piemonckiej (1848–1849).

W maju 1848 r. wojska austriackie wycofały się w okolice rzeki Mincio, oddziały piemonckie pod wodzą króla Karola Alberta obległy tymczasem Peschierę. Siły piemonckie liczyły tu 60 000 ludzi. W sukurs oblężonym głównodowodzący Austriaków Joseph Radetzky skierował w to miejsce 30 000 ludzi. Wojska Radetzky'ego zdobyły po drodze miejscowość Curtatone, po czym podeszły pod Goito.

Liczące około 22 000 ludzi cztery brygady piemonckie przypuściły atak na dwie brygady austriackie. Do pomocy zaatakowanym Radetzky wysłał jeszcze jeden dodatkowy korpus, który jednak nie dotarł w porę na miejsce. Obawiając się odcięcia swoich sił Radetzky zarządził odwrót w kierunku Mantui. Austriacy stracili ok. 600 zabitych i rannych, straty piemonckie to około 500 ludzi.